1963 YILINDA MANİSA’NIN DEMİRCİ İLÇESİ BARDAKÇI KÖYÜNDE DOĞDUM. BEN KENDİMİ BİLDİM BİLELİ KÖYÜMÜZ HALICILIK İLE UĞRAŞMAKTADIR. ANNELERİMİZDEN VE BÜYÜKLERİMİZDEN HALICILIĞI ÖĞRENDİK. BEN DE İLKOKULDAN SONRA DOKUMAYA BAŞLADIM. İLK YILLARIMDA ANNEM VE DÖRT ABLAM İLE DEMİRCİ VE GÖRDES ADI VERİLEN HALI TÜRÜNÜ ÖĞRENDİK VE DOKUDUK. SONRAKİ YILLARDA KÖYÜMÜZE GELEN HALI TÜCCARLARI DEĞİŞİK YÖRELERİN HALI TÜRLERİ İÇİN DE TALEPTE BULUNDULAR. BİZ DE BU MODELLERİ ÖĞRENDİK VE DOKUMAYA BAŞLADIK. SİNEKLİ, YAĞCIBEDİR, SELÇUK, ANTİK, MİLAS, KARS, KARAPINAR VE YUNTDAĞI TÜRLERİNİ DOKUDUK. BUGÜNE KADAR DOKUDUĞUMUZ EN BÜYÜK HALI 58 M² OLUP ANTALYA’DAKİ BİR OTEL İÇİNDİR. KÜLTÜR BAKANLIĞININ 2005 YILINDA SULTANAHMET MEYDANINDA DÜZENLEMİŞ OLDUĞU EL SANATLARI FESTİVALİNE EL HALISI DOKUMA USTASI OLARAK DAVET EDİLDİM.  BURADA KÜLTÜR BAKANLIĞI BİZE USTALIK VE ONUR BELGESİNİ TAKDİM ETTİLER. DAHA SONRAKİ YILLARDA AYDIN VE MANİSA’DA YAPILAN FESTİVALLERE DE DAVET EDİLDİM. BU FESTİVALLERDE YERLİ VE YABANCI ZİYARETÇİLERE UYGULAMALI OLARAK HALI DOKUMA ÖRNEKLERİ GÖSTERDİM. UZUN YILLAR GEÇİMİMİ EL HALISI DOKUMACILIĞI İLE SAĞLADIM. ŞU AN MAALESEF EL HALISI DOKUMACILIĞI YAPMIYORUM. İNSANLARIN EL HALISINA OLAN TALEPLERİNİN AZALMASI VE MALİYETLERİN ARTMASI SONUCU GEÇİMİMİ ARTIK BU İŞLE SÜRDÜREMEMEKTEYİM.